13e dag

Het is echt wel even wennen in Italië. De drukte, de slechte bewegwijzering en de Italianen zelf. Als je de weg vraagt komt het regelmatig voor als ze merken dat je geen Italiaans spreekt "Ik zeg niets moet je het maar leren" . Dat heb ik thuis geprobeerd maar die 65 jaar oude hersencellen houden het niet meer vast. Maar er zijn er ook genoeg die het in het Engels proberen. Hoe verder ik kom hoe slechter de huizen en wegen zijn onderhouden. En wat is de natuur al ver hier. De meloenen worden al geoogst. Zullen wel in de reclame zijn komende week
Vanmiddag toen ik bijna op de camping was heerste er een doodse stilte op straat. Het was 31 graden en iedereen hield siësta natuurlijk, behalve die gekke
Nederlander op zijn fiets. Ik was ook even in Montagnana , mijn eindbestemming voor vandaag. Een stadje met rondom nog de originele stadsmuren. Mooi om te zien. De. Camping die ik op het oog had was gesloten. Ik sta nu met mijn tentje op een prachtige minicamping bij een wijnboer, 4,5 km terug. Twee dames runnen dat en ik word in de watten gelegd met vers zacht fruit. Ik heb zelf van alles ingeslagen net bij de Lidl en hoef de camping niet meer af. Ik eet een broodje geitenkaas, een halve komkommer, 2 tomaten, een beker yoghurt en een biertje. Hoe zou het weer in Nederland zijn ? En wat voor dag is het eigenlijk. Ik dacht echt donderdag maar volgens Diana is het al vrijdag. Je raakt zo echt even buiten de dagelijkse werkelijkheid. Morgen naar Ferrare..